Choć na to pytanie nie mam jeszcze jednoznacznej odpowiedzi to poszlaki odkryte niedawno przeze mnie mogą na to wskazywać. Mogło się tak dziać za sprawą jednego z właścicieli Leszczkowa, mieszkającego w nim, Stanisława Domarata (lub Domarada). Historia tego możnowładcy skojarzona z Leszczkowem została opisana poniżej. Uzupełniłem również o kolejne nazwisko spis właścicieli dóbr leszczkowskich dostępny tutaj.

właściciel Leszczkowa od ok 1542 do ok 1546 – Stanisław Domarat z Leszczkowa herbu Grzymała lub Oksza

  Herb Oksza wg Seweryna Oruskiego

Herb Grzymała wg Adama Bonieckiego

Stanisław Domarat z Leszczkowa wg Herbarza Adama Bonieckiego posiadał herb Grzymała natomiast wg Herbarza Seweryna Oruskiego posiadał herb Oksza. 

Wg różnych źródeł, głównie akt sądowych, pisał się z Leszczkowa a więc zamieszkiwał tą miejscowość. W roku 1532 był poborcą podatkowym w powiatach lelowskim i książskim (za Oruskim). W 1542-1546 (daty dla których potwierdziłem dokumenty) był wybierany na stanowisko podsędka. Stanowisko to obsadzane było przez szlachtę, która to wybierała składy sędziowskie spośród siebie a król dodatkowo je zatwierdzał. Oprócz podsędka w składzie sędziowskim znajdował się sędzia i pisarz ziemski. Jako zastępca sędziego, Stanisława spotykamy na pewno w latach 1542-1546. W tym okresie sędzią wchodzącym w skład sądu był Piotr Kochanowski z Sycyny, prywatnie ojciec Jana Kochanowskiego. Przypuszczalnie nasz Stanisław znał całą dużą rodzinę Piotra gdyż orzekał z nim pod koniec jego życia jako jego najbliższy współpracownik. Piotr Kochanowski w 1542 został powołany na sędziego ziemskiego sandomierskiego. Zmarł w 1547.

Oprócz Leszczkowa Stanisław Domarat władał również Żółczycami. Informacje na ten temat możemy znaleźć m.in. w Aktach Radomskich zwanych Inscriptionum et Decretorum jak również Archiwum Sanguszków.

 JB